Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

6. Պուտինյան էլիտաների տրանսֆորմացիան. 2014−2024

6. Պուտինյան էլիտաների տրանսֆորմացիան. 2014−2024
06.09.2017 | 11:54

Նոր կադրային ցնցումների սպասումներում

(Նախորդ մասը)


2016-ին պուտինյան վարչակազմը, հասնելով որոշակի հասունության և անցնելով աշխարհաքաղաքական ճգնաժամի փորձություններով, սկսեց ընտելանալ նոր իրականությանը, փորձելով հնարավորություններ գտնել կառավարման ընթացիկ վնասները նվազեցնելու և արդյունավետությունը բարձրացնելու նպատակով: Սակայն 2017-ին հայտնվում են նոր մարտահրավերներ, որ կադրային ու կառուցվածքային փոփոխությունների նոր ալիք են գուշակում: Ավարտվում է Պուտինի նախագահական երրորդ ժամկետը, որից հետո նրան կմնա վերջին վեց տարին երկիրը նախապատրաստելու իշխանության փոխանցման (պայմանով՝ եթե Սահմանադրությունը չի փոխվում): Ռուսական իստեբլիշմենտը, ամենալայն իմաստով, լավ հասկանում է, որ Պուտինը առաջիկա մեկ-երկու տարիներին ստիպված է որոշումներ ընդունել իր ապագայի ձևաչափում: 2024-ի խնդիրը շատ ավելի բարդ է 2007-ի համանման իրավիճակից, երբ Պուտինը տարիքի ու ընդհանուր կոնյունկտուրայի բերումով չորս տարուց վերադառնալու համոզիչ հնարավորություն ուներ: Դա նշանակում է, որ ինչ էլ նա որոշի, վարչակարգը լրջորեն պետք է ձևափոխվի, չսպասելով նոր ժամկետի ավարտին: Ընտրությունից անմիջապես հետո, եթե Պուտինը, այնուամենայնիվ, առաջադրվի, նա պետք է զբաղվի իր անմիջական ապագայով: Հնարավոր են երեք գլխավոր սցենարներ, որոնցից յուրաքանչյուրն ունի իր ենթասցենարները՝ մնալ 2024-ից հետո, հանելով կառավարման ժամկետների սահմանափակման սահմանադրական արգելքը, հեռանալ նախագահի պաշտոնից, բայց պահպանել իր դերը՝ անցկացնելով սահմանադրական փոփոխություն, իշխանությունը փոխանցել լիարժեք իրավահաջորդին (ոչ տեղապահի): Այս բոլոր սցենարները պահանջում են կադրային խոր ռոտացիաներ: Վարչակարգի տրանսֆորմացիան ապրիորի տեղի է ունենում նշանակության նվազման, Պուտինի համար քաղաքական համակարգի սահմանադրական հիմքերի արժեզրկման պայմաններում: Աշխարհաքաղաքական ճգնաժամը հանգեցրեց խաղադրույքների կտրուկ աճի և աշխարհում Ռուսաստանի վիճակի փոփոխության, ռիսկերի աճի: Փոխել Սահմանադրությունը նման «ռազմական» պայմաններում, «պաշարված ամրոցի» գաղափարի տրամաբանության մեջ, արտաքին աճող ճնշման և համաշխարհային քաղաքականության քաոսացման մեջ հոգեբանորեն ավելի հեշտ է: Ռուսաստանը դուրս է մնացել Մեծ ութնյակից, Արևմուտքի հետ արժեքային դիմակայության մեջ է, նշանակում է՝ կնվազի կոշտ քաղաքական բարեփոխումների հեղինակազրկումը: Կոնֆլիկտային իրավիճակում հեռանալ Պուտինի համար շատ ավելի բարդ ու ռիսկային է:


Բայց ինչպիսին էլ լինեն փոփոխությունները 2018-ին ու հետագա տարիներին, աստիճանաբար կձևավորվեն պուտինյան վարչակարգի ապաանձնավորման պայմաններ: Անհատի ավտորիտար դերը հետ կմղի ինստիտուցիոնալացումը, որի ժամանակ «կայունության» համար կպայքարի արդեն ոչ թե նախագահը իր անձնական որակներով, այլ նրա ստեղծած համակարգը: Ձևափոխությունների նոր ալիքը անխուսափելիորեն կպատրաստի այդ համակարգն ինքնապահպանման մեծ կադրային ու ինստիտուցիոնալ ցնցումներից հետո:
Տատյանա ՍՏԱՆՈՎԱՅԱ, Carnegie Moscow Center


Հ.Գ. Ռուսաստանը, այնուամենայնիվ, անկանխատեսելի երկիր է և ոչ միշտ է զարգանում կամ հետընթաց ապրում տրամաբանության կանոններով, ինչ-որ պահի ոտքի է կանգնում ռուս մուժիկը և իրավիճակը վերահսկողությունից դուրս է գալիս: Թերևս հիմա Ռուսաստանի իշխանության գլխավոր խնդիրը դա է՝ վերահսկելի պահել իրավիճակը: Մնացածը տեխնիկայի հարց է: Կամ՝ տեխնոլոգիաների:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2825

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ